بررسی رابطه سبک تدریس معلم (عملی/سنتی) با پیشرفت تحصیلی
کد مقاله : 1199-5THEEPCK-FULL
نویسندگان
مرضیه رونقی *
گروه آموزش علوم اجتماعی،دانشگاه فرهنگیان، صندوق پستی 6390262112 اصفهان،ایران
چکیده مقاله
هدف پژوهش حاضر، بررسی رابطه روش تدریس معلم(عملی /سنتی) بر پیشرفت تحصیلی فراگیران می‌باشد. پژوهش از نوع همبستگی است و روش گردآوری داده ها تلفیقی از روش کتابخانه‌ای و پرسشنامه‌ می‌باشد. جامعه آماری کلیه معلمان مدارس ابتدایی دخترانه دولتی ناحیه 2 اصفهان است و حجم نمونه براساس جدول مورگان 128 نفر محاسبه شد، و روش نمونه‌گیری از نوع نمونه تصادفی به نسبت تعداد معلمان در هر مدرسه می‌باشد. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامة استاندارد پالوز و ماریکوتو (۲۰۱۳) برای بررسی سبک تدریس سنتی عملی استفاده شده است. روایی محتوایی پرسشنامة حاضر از سوی همکاران پژوهشگر در عرصه آموزش و پایایی آن با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ(82/0)که مقدار قابل قبولی است، تایید شد. برای تجزیه و تحلیل داده‌های پژوهش از نرم افزار SPSS نسخه ۲4 بهره شده است. نتایج حاصله نمایانگر وجود رابطه قوی و مثبت (75/0 r=) بین روش تدریس به شیوه عملی معلم بر پیشرفت تحصیلی می باشد. این مطالعه همچنین نشان می‌دهد که آموزش معلمان به روش تدریس عملگرا می‌تواند دستاوردها و علایق تحصیلی دانش‌آموزان را افزایش دهد. بنابراین توصیه می شود با برگزاری دوره‌های آموزشی برای آشنایی معلمان با رو‌ش‌های تدریس عملگرایانه برای ایجاد انگیزه در دانش آموزان برای یادگیری و ارتقای پیشرفت تحصیلی در نظام آموزشی پویایی ایجاد شود.
کلیدواژه ها
سبک تدریس عملی،سبک تدریس سنتی، پیشرفت تحصیلی، انگیزه یادگیری
وضعیت: پذیرفته شده برای ارائه شفاهی