| بررسی اثربخشی تدریس شبیه‌سازی و آزمایشگاهی بر علاقه به درس دانش‌آموزان پسر پایه دوم ابتدایی |
| کد مقاله : 1100-5THEEPCK-FULL |
| نویسندگان |
|
مریم عباسی زاده درندی1، عباس نوری *2 1گروه تکنولوژی آموزشی، واحد یزد، دانشگاه آزاد اسلامی، یزد، ایران. 2گروه فیزیک، واحد تفت، دانشگاه آزاد اسلامی، تفت، ایران. |
| چکیده مقاله |
| هدف از این پژوهش تعیین اثربخشی تدریس شبیه‌سازی و آزمایشگاهی بر علاقه به درس دانش‌آموزان پسر پایه دوم ابتدایی، انجام می‌باشد. این پژوهش از نوع شبه آزمایشی است. جامعه آماری این پژوهش شامل تمامی دانش‌آموزان پسر پایه دوم ابتدایی شهرستان یزد بودند، که 45 نفر از آنان به روش در دسترس انتخاب و به سه گروه 15 نفری آزمایشگاهی، شبیه سازی و کنترل تقسیم شدند. ابزار مورداستفاده در این پژوهش پرسشنامه استاندارد علاقه به درس، کلر و سوبیا بود. آموزش مبحث علوم به گروه های آزمایش، طی 8 ﺟﻠﺴﻪ 45 ﺩﻗﻴﻘﻪ ای ﺑﺮﮔﺰﺍﺭ گردید. برای تجزیه و تحلیل داده‌ها از آزمون‌های آماری کولموگروف اسمیرنوف، لون، تحلیل کوواریانس و آزمون تعقیبی LSD استفاده گردید. نتایج نشان دادند که تدریس شبیه‌سازی (491/0) و آزمایشگاهی (521/0) بر علاقه به درس دانش‌آموزان پسر پایه دوم ابتدایی، اثربخش بوده و آن را در دانش آموزان این دو گروه بهبود بخشیده است (05/0>P). همچنین، بین دو روش آزمایشگاهی و شبیه سازی در زمنیه ایجاد علاقه به درس تفاوتی مشاهده نگردید. (05/0>P) |
| کلیدواژه ها |
| تدریس شبیه‌سازی، تدریس آزمایشگاهی، علاقه به درس |
| وضعیت: پذیرفته شده برای ارائه شفاهی |
