"رابطه میان روش‌های تدریس فعال و تفکر انتقادی: تحلیل سیستماتیک و کاربردهای آموزشی"
کد مقاله : 1099-5THEEPCK-FULL
نویسندگان
رضا روهنده *1، سید برزو جمالیانزاده2
1دانشجو کارشناسی دانشگاه فرهنگیان یاسوج
2استادیار زبان و ادبیات فارسی، گروه آموزش زبان و ادبیات فارسی، دانشگاه فرهنگیان.
چکیده مقاله
این مقاله مروری سیستماتیک به بررسی تأثیر روش‌های تدریس فعال بر توسعه تفکر انتقادی در دانش‌آموزان پرداخته است. هدف این تحقیق، تحلیل و ارزیابی دقیق مطالعات موجود در زمینه کاربرد روش‌های تدریس فعال در ارتقای مهارت‌های تفکر انتقادی دانش‌آموزان و تأثیر آن بر فرایند یادگیری است. برای انجام این تحقیق، مقالات و منابع علمی مرتبط از پایگاه‌های اطلاعاتی معتبر گردآوری شده و پس از اعمال معیارهای انتخاب دقیق، ۲۵ مقاله به‌عنوان مطالعات مناسب برای تحلیل نهایی انتخاب شدند. در این پژوهش، نتایج مختلف روش‌های تدریس فعال نظیر یادگیری مبتنی بر پروژه، حل مسئله و یادگیری معکوس بررسی شد. یافته‌های تحقیق نشان می‌دهند که استفاده از روش‌های تدریس فعال موجب افزایش توانایی‌های تفکر انتقادی دانش‌آموزان، تقویت مهارت‌های حل مسئله و ارتقاء مشارکت و تعامل در کلاس‌های درس می‌شود. همچنین، این شیوه‌های تدریس بهبود معناداری در فرایند یادگیری و ارتقای خودتنظیمی و مهارت‌های شناختی دانش‌آموزان به همراه داشته است. در نهایت، این مقاله پیشنهاد می‌کند که برای ارتقای مهارت‌های تفکر انتقادی دانش‌آموزان، به‌کارگیری روش‌های تدریس فعال در مدارس و کلاس‌های درس به‌طور جدی مد نظر قرار گیرد.
کلیدواژه ها
رویکردهای فعال، تفکر انتقادی، دانش آموزان
وضعیت: پذیرفته شده برای ارسال فایل های ارائه پوستر